امروزه انواع مختلفی از روغن موتور سنتتیک، نیمه سینتتیک و معمولی (مینرال یا معدنی) در بازار یافت می شوند که هر کدام محاسن خود را دارند. بیش تر افراد بر این باور هستند که روغن موتور سنتتیک Synthetic به طور کلی نسبت به روغن موتورهای معمولی حفاظت بهتری برای پیشرانه (موتور) خودرو شما به ارمغان می آورند؛ اما شاید دلیل محکمی برای گفته خود نداشته باشند. اما واقعاً تفاوت روغن های سینتتیک با روغن موتورهای معمولی چیست؟ تقریباً ارتباطی با یکدیگر ندارند.

داستان هر دو روغن موتورهای معمولی و سینتتیک (سینتیک یا سنتتیک ) از زیر زمین آغاز می شود. اما در همین جا شباهت آن ها پایان می یابد.
روغن موتور سینتتیک به غیر از پالایش، تقطیر نیز می شود، همچنین خالص سازی شده و به مولکول های ساده تر خود شکسته می شود.
پروسه فوق نه تنها ناخالصی های بیش تری را حذف می کند بلکه به مولکول های مستقل داخل روغن قابلیت سازگاری با وظایف محول شده در پیشرانه های امروزی را می بخشد.
مولکول های تغییر یافته فوق سطوح حفاظتی بالاتر و عملکرد بهتری از روغن موتورهای معمول را به ارمغان می آوردند.
روغن پایه سینتتیک تنها نیمی از داستان روغن موتور سینتیک است. برای ساخت این نوع روغن موتور مقدار درستی از افزودنی های مختلف نیاز هستند.

محاسن روغن موتور سنتتیک نسبت به روغن موتورهای معمولی

۱- پیشرانه خودرو شما را تمیز می کند

روغن موتور با چرخش در پیشرانه یا همان موتور خودروی شما رسوبات را به خود جذب می کند. روغن موتورهای معمولی با گذشت زمان برخی اوقات تشکیل لجن و گرفتگی می دهند که بازده و به طبع عمر موتور خودرو شما را کاهش می دهند. اما بیش تر روغن موتورهای سینتتیک حاوی ناخالصی های کم تری نسبت به روغن موتورهای معمولی هستند، همچنین مقاومت بهتری در برابر تشکیل لجن از خود نشان می دهند.

۲- لایه محافظتی ضخیم تری پدید می آورد

قسمت های مختلف موتور خودرو (پیشرانه) در تماس بی حرکت با یکدیگر هستند؛ همچنین با سرعت های بالا حرکت می کنند. در حالت بسیار پرفشار این قسمت ها ممکن است دچار پوسیدگی و شکستگی شوند. روغن موتور شما حائلی بین این قسمت ها است. روغن موتورهای معمولی در این حالت ها دچار به اصطلاح شکست شده و قابلیت محافظتیشان نیز کاهش می یابد. اما روغن موتور سنتتیک قابل حفاظتی خود را برای مدت بیش تری حفظ می کنند و بدین طریق عمر موتور را افزایش می دهند.

دلیل برتری روغن های سینتتیک نسبت به روغن‌های معمولی در خاصیت ویسکوزیته ‌ی آن‌ها خلاصه می‌شود. به همین منظور، یکی از ساده‌ترین آزمایش‌های رایج، سرد کردن روغن‌ها تا دماهای بسیار پایین (حدود ۳۰ تا ۴۰ درجه‌ی سلسیوس زیر صفر) و مقایسه‌ی ویسکوزیته‌ی آن‌ها است، که در این تست همواره روغن‌های سنتتیک عملکرد درخشانی داشته‌اند. دلیل این عملکرد خوب را باید در مولکول‌های چنین روغن‌هایی جستجو کرد.

به بیان ساده، روغن‌های سنتتیک ساختار مولکولی یکنواخت‌تری دارند (شبیه تیله) که این ساختار به مولکول‌ها اجازه می‌دهد تا به سادگی روی هم بلغزند درصورتی‌ که مولکول‌های روغن‌ معمولی را می‌توان به تاس‌هایی تشبیه کرد که برای لغزیدن بر روی یکدیگر با مشکل مواجه هستند. طی تحقیقات به عمل آمده، ۶۰ درصد از عیوب موتور خودروها در مواقعی رخ می‌دهد که دمای هوا پایین است و راننده در حال استارت زدن جهت روشن کردن خودرو است. در این لحظه اگر روغن موتور مناسب نباشد قادر به روانکاری مناسب نخواهد بود و لایه‌ای ضخیم از روغن که در اثر سرما روی اجزای موتور تشکیل شده است موجب آسیب رساندن به موتور در لحظه‌ی استارت خواهد شد.

البته لازم به ذکر است که قیمت بالای روغن‌های سنتتیک بزرگ‌ترین ایراد آن‌ها است که شاید بتوان با وجود مزایایی از جمله کاهش مصرف سوخت، افزایش عمر اجزای موتور و عدم ایجاد ته‌نشین در موتور از آن چشم‌پوشی کرد.